АБУ СУЛАЙМОН МУСО ИБН СУЛАЙМОН ЖУЗЖОНИЙ

(ваф. 200/816 й.) 

Абу Сулаймон Жузжоний ўз даврининг машҳур фақиҳлари ҳисобланган Абу Юсуф ва Муҳаммад ибн Ҳасан Шайбонийлардан таълим олган. Олим ушбу икки имомдан Абу Ҳанифанинг “ал-Фиқҳ ал-акбар” ва “ар-Рисола ала Усмон ал-Баттий” номли асарларини ривоят қилган. Шу билан бир қаторда, Муҳаммад Шайбоний “ал-Асл” (“ал-Мабсут”) асарининг у ривоят қилган нусхаси олимлар томонидан энг ишончли деб эътироф этилган.

Абу Сулаймон Жузжоний ўта тақводор бўлгани сабабли халифа Маъмуннинг қозилик лавозимини қабул қилиш ҳақидаги таклифини жаҳли тез эканини баҳона қилган ҳолда рад этган. Аллома “Дор ал-жузжония” мактабининг илк устозларидан бири ҳисобланади.

Заҳабий унинг Ибн Муборакдан ҳадис ривоят қилганини қайд этган. Жузжонийдан эса Аҳмад ибн Муҳаммад Биртий, Бишр ибн Мусо, Абу Хотим Розий ва бошқалар ривоят қилганлар.

Абу Сулаймон Жузжоний ўта самимийлиги билан аҳли ҳадисларнинг муҳаббатига сазовор бўлган. Абу Хотимнинг ёзишича, у Қуръонни махлуқ деганларни куфрда айблаган.

Жузжоний “ас-Сияр ас-сағир”, “ас-Солат”, “ар-Раҳн”, “Наводир ал-фатво” каби асарларнинг муаллифи ҳисобланади.